Δημοτικό Σχολείο Εμπρόσνερου Κρήτης

Ένα σπάνιο βιντεάκι από το δημοτικό σχολείο Εμπρόσνερου Κρήτης.

Δείχνει τις τις καλοκαιρινές εκδηλώσεις για το τελος της σχολικής χρονιάς του 1969!!!

Παρόντες οι αρχές του τόπου,υπήρχε ακόμα αστυνομικός σταθμός στο χωριό τότε,ασορτί με τις αθλητικές επιδείξεις,χούντα γαρ,και τους απαραίτητους.

Σπάνιο καθώς είναι γυρισμένο σε έγχρωμο φιλμ/

Το υλικό μας το έστειλε ο δάσκαλος Εμμανουήλ Τζιλιβάκης, 15 χρόνια δάσκαλος στο Σχολείο.

 

Τον ευχαριστούμε πολύ!

Δείτε ΕΔΩ

https://youtu.be/RUCsd_C6JYw
Δείτε την ιστορία του σχολείου ΕΔΩ

Διαβάστε περισσότερα

Ο δάσκαλος Γεώργιος Κουτσούρης

Εικόνα1

Ο δάσκαλος Γεώργιος Κουτσούρης εργάστηκε στο χωριό Μεταξά της Κοζάνης και συνέβαλε στο χτίσιμο και τη δημιουργία ενός εξατάξιου δημοτικού σχολείου.

Το υλικό που υπάρχει εδώ παρουσιάστηκε στο αντάμωμα των Μεταξιωτών και δωρήθηκε από την κόρη του κ. Κουτσούρη την οποία και ευχαριστούμε. Το παρόν υλικό προσθέτει ψηφίδες στην ιστορία της εκπαίδευσής μας και των ηρωικών της δασκάλων που σε δύσκολα χρόνια αγωνίστηκαν με πάθος για το χτίσιμο μιας καλύτερης παιδείας.

Τους ευχαριστούμε!

 

Οι μαθητές παρελαύνουν περήφανα στο χωριό Μεταξά Κοζάνης

Οι μαθητές παρελαύνουν περήφανα στο χωριό Μεταξά Κοζάνης

Μαθητική γιορτή

Μαθητική γιορτή

Μπροστά στο νέο σχολείο

Μπροστά στο νέο σχολείο

Εικόνα13

Διαβάστε περισσότερα

Δημοτικό Σχολείο Νεοχωρίου

s24439

Η ιστορία του Δημοτικού σχολείου

 Όπως αναφέρει η συγγραφέας Αλκυόνη Παπαδάκη στο βιβλίο της, «ΤΟ ΝΙΟ ΧΩΡΙΟ» Αθήνα 1987, « Στα χρόνια της σκλαβιάς, είναι γνωστό, την εκπαίδευση την είχανε οι παπάδες, οι καλόγεροι κι οι αναγνώστες. Δίδασκαν στα κρυφά την ελληνική γλώσσα, από τη Φυλλάδα, το Ψαλτήρι, το οχταήχι κ.λ.π.

 Οι μαθητές ακολουθούσαν τον παπά ή τον αναγνώστη στα χωράφια, στα εκκλησάκια, όπου βρίσκανε καταφύγιο κι εκείνος άφηνε  τα ζώα του στη βοσκή κι έκανε γρήγορα το μάθημά του.

 Δεν ξέρω πως ήταν τα πράγματα αλλού, μα στο χώρο που μας ενδιαφέρει, αυτό γινότανε με το αζημίωτο. Οι μαθητές ή δούλευαν στα  χωράφια του «δασκάλου» αν είχε, ή το πιο συνηθισμένο, του έδιναν ό,τι μπορούσαν. Όσπρια, αυγά, κ.λ.π..Και πάλι η υποχρέωση στο πρόσωπο αυτό ήταν ιερή και τα λίγα γράμματα που μάθαιναν «κολυβογράμματα», πολύτιμα. Αργότερα, επισημοποιήθηκε, σα να πούμε, η «αποζημίωση», όπως τη λέγανε. Και οι γέροι Νιοχωριανοί διηγούνται πως ήτανε, λέει, υποχρεωτικό να δίνει ο μαθητής στο δάσκαλο κάθε Δευτέρα, ένα μεγάλο ψωμί. Κι όποιος δεν το ‘φερνε, «ξεσκόλιζε». Μάλιστα η συμφωνία ήτανε γραφτή και με δύο μάρτυρες. Η επιείκεια, τώρα για την ανέχεια κάποιου μαθητή, ήτανε στο χέρι του δασκάλου.

      Τα τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας, γύρω στο1878 η εκπαίδευση στην Κρήτη αφέθηκε ελεύθερη. Οι κάτοικοι του Ν.Χωριού τότε κι οι προεστοί επικεφαλής κατέληξαν, πως για σχολείο θα χρησιμοποιούσαν το μικρό εκκλησάκι του Αποστόλου Θωμά. Δάσκαλο διάλεξαν τον Αναγνώστη, Σαριδάκη.

 Το σχολείο άρχισε να λειτουργεί αμέσως. Μόνο που το κτήριο παρουσίαζε πάρα πολλά προβλήματα. Το εκκλησάκι, ήταν υπόγειο. Το πάτωμα ασπρόχωμα. Και το χειμώνα, γέμιζαν νερά και λάσπες και δε μπορούσε κανείς να σταθεί. Τότε, όταν έβγαινε ο ήλιος, ο δάσκαλος και οι μαθητές κάθιζαν κάτω από μια μεγάλη ελιά που υπήρχε στην αυλή της εκκλησίας.

      Αργότερα το σχολείο μεταφέρθηκε στο καφενείο του Δημ. Λαγωνικάκη «το οποίον – όπως βλέπουμε στο παλιό γραφτό- την εποχήν εκείνην, επλήρει όλους τους όρους της σχολικής υγιεινής»!

 Ο τύπος του σχολείου ορίστηκε σαν μονοτάξιο κατώτερο σχολείο με Α΄,Β΄,Γ΄και Δ΄τάξη. Οι απόφοιτοι, αν ήτανε  «των γραμμάτων», συνέχιζαν τις σπουδές τους στο ανώτερο σχολείο το «σχολαρχείο»του Δήμου Αρμένων, που ήτανε τότε ο ονομαστός τότε «Ελληνονιδάσκαλος» Λαμπροκλής Βιστάκης.

 Στο πρώτο επίσημο σχολείο του Ν. Χωριού, δίδαξαν πολλοί μορφωμένοι, για τα χρόνια τους, άνθρωποι.

 Τα αποτελέσματα του ιδιωτικού κατώτερου σχολείου του Ν. Χωριού, όπως ασφαλώς και σε άλλα χωριά, θα γινόταν, τα έβγαζε κάθε χρονιά επιτροπή την αποτελούσαν σπουδαία  και μεγάλα πρόσωπα.

 Ο Δήμαρχος της Περιφέρειας, ο πρόεδρος του Σχολαρχείου Λαμπροκλής και εκπρόσωπος της κυβέρνησης που ερχόταν για το σκοπό αυτό από τα Χανιά. Οι εκπρόσωποι αυτοί, ήτανε βέβαια, Τούρκοι.

 Ύστερα από το μαγείρεμα των αποτελεσμάτων ακολουθούσε λαμπρή γιορτή. Οι μαθητές απάγγελλαν ποιήματα και διαλόγους κι όλοι οι γονείς κουβαλούσαν μπόλικα δώρα. Τυριά, αυγά, κουλούρες, κότες κι ότι άλλο αγαθό υπήρχε στα σπίτια τους για την επιτροπή.

 Οι παλιοί διηγούνται τα επεισόδια που έγιναν μια φορά σε μια τέτοια σχολική γιορτή.Το έτος 1896 ήταν δάσκαλος στο Ν.Χωριό, ο νεαρός και ονειροπόλος Γ. Παπαδάκης ή Πιπεράκης. Αυτός είχε όπως δείχνουνε τα πράγματα, μια σπίθα μέσα του, που δεν την έκανε καλά. Μια ιερή αγάπη για την πατρίδα και τα μεγάλα ιδανικά…

 Το μάθημά του ήτανε λένε, «σωστή πανδαισία», γιατί δεν περιοριζόταν στα ψαλτήρια και στα βιβλία της εκκλησίας, μα δίδασκε Κρητοελληνική ιστορία κι έβγαζε πύρινους λόγους για την ανάσταση του γένους κι άλλα τέτοια υψηλά και ωραία…

 Μια φορά, αυτός ο δάσκαλος ανέβηκε σ’ ένα πουλάρι, κι ύστερα του έδωσε μια βιτσιά και το άφησε ελεύθερο στα βουνά και στα λαγκάδια…

 Ήτανε το τέλος της χρονιάς και θα γινόταν η καθιερωμένη γιορτή. Έγιναν όλα όπως έπρεπε, επιτροπή, απολυτήρια κ.λ.π.. Ύστερα ήρθε και η σειρά να απαγγείλουν οι μαθητές τα ποιήματά τους.

 Πρώτη θέση, σε μια πολυθρόνα σκεπασμένη με κιλίμι και μαξιλάρες καθόταν ο Τούρκος εκπρόσωπος. Αφερίμ…. Αφερίμ…. Κι όλα πήγαιναν ρολόι. Μια στιγμή βγαίνει στην εξέδρα ένας μαθητής κι άρχισε ν’ απαγγέλει ένα ποίημα που το είχε γραμμένο , λένε, ο δάσκαλός του.

«Ω λυγηρόν και κοπτερόν σπαθί μου.

Και συ μαύρο τουφέκι μου, πουλί μου.

Εσείς τον Τούρκον σφάξετε

Τον τύραννον πατάζετε.

Να ζήσει το κορμί μου.

Ν’ αναστηθεί η ψυχή μου!

Αυτά τα δυο εγώ ποθώ,

Αυτά τα δυο λαχταρώ.

Να ζήσει το κορμί μου,

αναστηθεί η ψυχή μου!»

  Ο Τούρκος ξερόβηξε στην πολυθρόνα του, ταράχτηκε, ξεστρωθήκανε τα κιλίμια , πέσανε οι μαξιλάρες κι όρμισε απάνω σαν το θεριό.Ν’ αρπάξει το μαθητή και το δάσκαλο, να τους σφάξει. Να τιμωρήσει εκείνο το γκιαούρη βρομοδάσκαλο υποδειγματικά, που τόλμησε να σηκώσει κεφάλι και να περιπαίξει μια αυτοκρατορία…

  Το δάσκαλο τον αγαπούσαν, φαίνεται πολύ, όλοι οι χωριανοί. Κι είχε κι ο εκπρόσωπος, μια μικρή αδυναμία, όπως λένε, στο καλό μεζέ και στο μπαξίσι. Κι αυτά βοηθήσανε την κατάσταση και δεν έφτασε στα άκρα. Ώρες προσπαθούσαν οι προεστοί κι οι κάτοικοι να μερώσουν το Τούρκο. Τι τρόφιμα του φέρανε , πανιέρες ολόκληρες, τι κεντητά, τζοβαϊρικά, ότι είχανε και δεν είχανε οι κακομοίρηδες του τα ξαδιάσανε. Κι ύστερα, μ’ όλα τούτα γύρω του, κι από το κρασί και τη χώνεψη ναρκωμένος, είπε να πάει στο διάολο κι ο μαθητής κι ο δάσκαλος και να τον αφήσουν λιγάκι να ξεκουραστεί…

 Πέντε μουλάρια του φέρανε του αφορισμένου, για να φορτώσει και να συχωρέσει τους αίτιους…

 Ήρθε κι ο δάσκαλος αφού πέσανε στα πόδια του οι Χωριανοί και προπαντός οι κακομοίρηδες οι γονείς του μαθητή που στα καλά καθούμενα, χωρίς να ξέρει τι λέει και τι κάνει, παραλίγο να χάσει τη ζωή του, κι εζήτησε συγγνώμη, γραφτά και προφορικά όπως αξίωσε ο Τούρκος μετά το μεθύσι του.

 Σαν δικαιολογία, λέει, έγραφε, πως δεν φανταζόταν πως το αγνό και άδολο ποίημά του θα δυσαρεστούσε την Τουρκική Κυβέρνηση!!!».

  Το έτος 1898 επί Κρητικής Πολιτείας ιδρύεται στο Ν. Χωριό το πρώτο κρατικό σχολείο « Κατώτερο Μονοτάξιο Δημοτικό Σχολείο»,με δάσκαλο το Γεώργιο Παπαδάκη.

 Διδακτήριο δεν υπήρχε. Αυτό το πρόβλημα βασάνιζε τους προέδρους και προεστούς του χωριού. Ο τότε ιερέας του χωριού παπά Μάρκος, ήξερε περισσότερο από όλους το σκοπό και το προορισμό του κρατικού αυτού Σχολείου, διέθεσε τα ενοίκια της περιουσίας των ιερών ναών Παναγίας και Αποστόλου Θωμά για επισκευή αδέσποτου και ερειπωμένου κτηρίου. Το κτήριο αυτό ανακαινίστηκε και έγινε κατάλληλο για σχολικό διδακτήριο. Είχε δύο αίθουσες ευρύχωρες, αρκετά μεγάλη αυλή και μεγάλο σχολικό κήπο. Το μόνο μειονέκτημα που είχε ήταν, ότι βρισκόταν ανατολικά έξω από το χωριό και ο δρόμος που οδηγούσε σ’αυτό ήταν ανώμαλος και ανηφορικός.

 Επειδή ο ιδιοκτήτης του κτηρίου ήταν κωφός το διδακτήριο λεγόταν τότε, αλλά και σήμερα ακόμη «στου κουφού το σχολείο».

 Το έτος 1902 το εν λόγω σχολείο προήχθη σε διτάξιο. Σε αυτό δίδαξαν: 1) Χαράλαμπος Γεωργίου Μακριδάκης, απόφοιτος του ιεροδιδασκαλείου Αγίας Τριάδας και 2) ο Ιωάννης Σ. Περράκης, πτυχιούχος του διδασκαλείου Ηρακλείου Κρήτης. Διευθυντής ήταν ο δεύτερος.

 Το έτος 1926 το σχολείο, λόγω μεγάλης αύξησης των μαθητών, προήχθη σε τριτάξιο. Στο προσωπικό προστέθηκε και καταγόμενη από το Ρέθυμνο Αρσακιάς  Πέλα Καραπατάκη.

 Το σχολείο από κατώτερο που ήταν λειτούργησε ως ανώτερο και φοιτούσαν σ’ αυτό όχι μόνο οι μαθητές του χωριού, αλλά και οι προαγόμενοι από τα κατώτερα σχολεία των κοινοτήτων : Στύλου, Προβάρματος, Νεροπαϊδοχωρίου, Μαχαιρών και Μεγάλων Χωραφιών. Ο αριθμός των φοιτούντων μαθητών κειμενόταν από 120-125.

ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΔΑΚΤΗΡΙΟΥ

 Επειδή  το διδακτήριο του κουφού ήταν μικρό, η πολιτεία  χρησιμοποίησε παραπλήσιο δωμάτιο  το οποίο ήταν ιδιοκτησία του Ιωάννη Ν. Γαλανάκη. Σ’ αυτό φοιτούσαν οι μαθητές των ανώτερων τάξεων.

ΑΛΛΑΓΗ ΔΙΔΑΚΤΗΡΙΟΥ

 Μετά από δύο χρόνια δηλαδή το έτος 1928 το διδακτήριο των ανώτερων τάξεων εγκαταλείφθηκε λόγω ακαταλληλότητας και νοικιάστηκε άλλο κοντά στο κρατικό σχολείο που ανήκε στο Γεώργιο Μανιεράκη, σημερινή κατοικία Μανούσου Γαλανάκη.

 Τόσο όμως το ιδιωτικό κτήριο όσο και το παλαιό κοινοτικό κρίθηκαν αργότερα εντελώς ακατάλληλα για να εκπληρώσουν το προορισμό τους και ήταν ανάγκη να βρεθεί νέο και σύγχρονο.

 ΤΟ ΝΕΟ ΔΙΔΑΚΤΗΡΙΟ «ΤΥΠΟΣ ΤΡΙΤΑΞΙΟΥ»

 Η ανεπάρκεια του χώρου του παλιού διδακτηρίου, ο φόβος γκρεμίσματός του, η απόστασή του, το ακατάλληλο της τοποθεσίας, η έλλειψη χώρου  σχολικού γυμναστηρίου, ο ανώμαλος και πολύ αναφορικός δρόμος καθώς και το δύσκολο της εποπτείας και διευθύνσεως λόγω της στεγάσεως του σχολείου σε δύο διδακτήρια κατέστησαν την ανάγκη για την ίδρυση νέου σύγχρονου διδακτηρίου βάσει σχεδίου σχολικού αρχιτέκτονα και σε νέα τοποθεσία, προσφορότερη για όλες τις συνοικίες του χωριού.

 Το ζήτημα αυτό, αν και αναγκαίο, ήταν δύσκολο, γιατί ούτε χρήματα υπήρχαν, ούτε και κατάλληλο οικόπεδο.

 Όμως ο ζήλος, η δραστηριότητα και η θέληση των δασκάλων της εποχής εκείνης «Δημ. Παπαμάρκου,Δ/ντή- Χαράλ. Μακριδάκη- Μαγδαλ. Μπιζάκη, του ιερέα του χωριού Ελευθερίου Καστρινάκη, του σχολικού εφόρου Νικολάου Φρεσκάκη, του προέδρου της κοινότητας Παύλου Καραγιαννάκη και γενικά το ενδιαφέρον όλων των κατοίκων, οι οποίοι την εποχή εκείνη, όσο ποτέ άλλοτε ήταν μονιασμένοι και πειθαρχούσαν στις σκέψεις και αποφάσεις των τοπικών αρχόντων, έδωσαν τη λύση κουραστικού και πολυδάπανου αυτού ζητήματος.

 ΠΩΛΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΔΙΔΑΚΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ

  Οι εκκλησίες του χωριού « Παναγία και Απόστολος Θωμάς» είχαν από τα χρόνια της σκλαβιάς σημαντική περιουσία μέσα στο χωριό. Με άδεια της ιεράς Επισκοπής Κυδωνίας και Αποκαρώνου η εν λόγω περιουσία πουλήθηκε καθώς και το παλιό διδακτήριο και τα χρήματα διατέθηκαν για την αγορά οικοπέδου και την ανέγερση σ’ αυτό νέου διδακτηρίου. Την εκτέλεση της προαναφερόμενης εργασίας ανέθεσαν στο Διευθυντή του Σχολείου Δημ. Παπαμάρκου και στο Σχολικό Έφορο Νικόλ. Φρεσκάκη, με βοηθούς τους άλλους δασκάλους. Σε ελάχιστο χρόνο τα κτήματα πουλήθηκαν και αγοράστηκε αγρόκτημα του καταγόμενου από τα Πεμόνια, Νικηφόρου Πετρουλάκη. Η αγορά του οικοπέδου εγκρίθηκε από το σχολικό Αρχιτέκτονα Σταυρίδη.

ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ-ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ

 Το έτος 1928 άρχισε η ανέγερση του νέου διδακτηρίου από το Χανιώτη εργολάβο Βαλαδάκη, η τοιχοποιία του οποίου τελείωσε το ίδιο έτος και τούτο, γιατί οι κάτοικοι προσέφεραν προσωπική εργασία για να βρουν το απαραίτητο οικοδομικό υλικό.

 Το έτος 1931 είχε αποπερατωθεί όλη η εργασία του σχολείου από τον εργολάβο Κω/νο Παπαδογιάννη από τον Κεφαλά Αποκορώνου.

Επειδή όμως τα χρήματα δεν επαρκούσαν ζήτησε η Σχολική Εφορία οικονομική ενίσχυση από το Υπουργείο Παιδείας. Το εν λόγω Υπουργείο εκτιμώντας τους αγώνες των κατοίκων, χορήγησε προς το σχολικό ταμείο Νέου Χωριού το ποσό των 300.000 δραχμών, ποσό αρκετό για την πληρωμή όλων των υποχρεώσεων του σχολικού ταμείου και την αγορά απαραίτητων επίπλων και σκευών ώστε να αρχίσει άμεσα η ομαλή λειτουργία του σχολείου.

 ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΔΙΔΑΚΤΗΡΙΟΥ (1928)

  Βρίσκεται δίπλα στον  επαρχιακό δρόμο Χανίων-Ρεθύμνου και στη μέση του χωριού, πλαισιωμένο από δρόμους εκτός από το δυτικό του τμήμα.

 Είναι τύπος τριθέσιου Δημοτικού Σχολείου και έχει σχήμα Γ  με δυο προσόψεις μία  βόρεια και μία ανατολικά. Έχει τρεις αίθουσες διδασκαλίες και ένα μικρό αλλά αρκετά ωραίο και εξυπηρετικό γραφείο.

 Γενικά το διδακτήριο είναι σήμερα από πάσης πλευράς τέλειο.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΝΕΩΝ ΑΙΘΟΥΣΩΝ ΣΤΙΣ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΟΥΣΕΣ

ΑΠΟ ΤΟ 1928

 Το έτος 1996 αποφασίστηκε η αναβάθμιση του σχολείου από 3/θ σε 6/θ και έγινε προσθήκη στο ήδη υπάρχον κτήριο τεσσάρων νέων αιθουσών, που σήμερα στεγάζουν τις τάξεις Α,Β,Γ, και την αίθουσα πληροφορικής.

 Για να γίνουν τα προαναφερόμενα δούλεψαν μαζί, η κοινοτική αρχή και ο Σύλλογος Γονέων που εκτός από τη  συνδρομή της πολιτείας προσφέρθηκε απλόχερα και η συνδρομή των εντός και εκτός κατοίκων του Νέου Χωριού.

 Το έτος 1998 ολοκληρώθηκαν όλες οι εργασίες επέκτασης του σχολείου που αποτελεί το στολίδι του χωριού.

 ΠΡΟΑΓΩΓΕΣ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟ 1898-2011

 Το έτος 1898 επί Κρητικής πολιτείας ιδρύεται στο Νέο Χωριό το πρώτο κρατικό Σχολείο με την ονομασία: « Κατώτερο Μονοτάξιο Δημοτικό Σχολείο Νέου Χωριού»

 Το έτος 1902 το εν λόγω σχολείο προάγεται σε διτάξιο.

 Το έτος 1926 το σχολείο, λόγω καταπληκτικής αύξησης των μαθητών(120-125), προάγεται σε τριτάξιο με την ονομασία: «Ανώτερο τριτάξιο Δημοτικό Σχολείο Νέου Χωριού»

 Το έτος 1996 το σχολείο προάγεται σε εξαθέσιο Δημοτικό Σχολείο Νέου Χωριού, λόγω κατάργησης των Δημοτικών Σχολείων: μονοθέσιο Δημ. Σχ. Αρμένων(1885-1987), μονοθέσιου Δημ. Σχολείου Προβάρματος, μονοθέσιου Δημ.Σχ.Μαχαιρών(1959-1979) ,μονοθέσιου Δημ.Σχ. Ραμνής (1899-1993), 1/θ Δ. Σχ.Καρρών (1929-1983), 1/θ Δ. Σχ. Απτέρων(Μεγάλων Χωραφιών), 1/θ Δ.Σχ Χιλιομουδούς,(1901-1945), 1/θ Δ. Σχ.Σαμωνά (1932-1999)

 Τα παραπάνω πιστοποιούνται με το έγγραφο Αρ. Πρωτ.9361/9-7-1996 της Δ/νσης Π.Ε.Χανίων προς το τότε πρόεδρο της Κοινότητας Νέου Χωριού, με θέμα «Προαγωγή Σχολείου» και αναφέρει:

Ευχαρίστως σας γνωρίζουμε ότι με Προεδρικό Διάταγμα έγινε η προαγωγή του Σχολείου της Κοινότητάς σας από 3/θέσιο σε 6/θέσιο ως 6/θ Δημ. Σχολείο Νέου Χωριού Αποκορώνου και θα λειτουργήσει από το σχολικό έτος 1996-1997.

 Ευελπιστούμε ότι: α) η προαγωγή του θα συντελέσει στην αναβάθμιση της παρεχόμενης αγωγής και μόρφωσης στα παιδιά της Κοινότητάς σας και β) θα συμβάλετε, στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων σας στη σωστή και εύρυθμη λειτουργία του.

Ακολουθούν υπογραφές του τότε Δ/ντή Π.Εκπ/σης Ν.Χανίων και της Νομάρχου Χανίων κυρίων Αλυγιζάκη Σπυρίδωνος και της Μαρκογιαννάκη Αλέκας αντίστοιχα.

Γυμναστικές επιδείξεις

s59692

s60845

s60060

s80570

 

s80570

s80766

s97562

Μαθητές με τους  δασκάλους τους

s05114089

s89729030

s65735798

s69774133

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΡΓΗΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΣΥΓΧΩΝΕΥΘΕΝΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΣΤΟ 6/Θ Δ.ΣΧ. ΝΕΟΥ ΧΩΡΙΟΥ

Δημοτικό Σχολείο Αρμένων
Ιδρύθηκε  το 1885.Επί Κρητικής Πολιτείας λειτούργησε ως 6/θέσιο, κατά το σχ. Έτος 1902-1903 είχε 24 μαθητές και το σχ. Έτος 1924-1925 είχε 40 μαθητές.

Το κτήριο που υπάρχει ακόμα και σήμερα (2009) κατασκευάστηκε το έτος 1953. Από τους Αρμένους φοιτούν στο σχολείο μας το σχολικό έτος 2008-2009  εικοσιτέσσερις μαθητές και μαθήτριες.

                    Δημοτικό σχολείο Μαχαιρών

   Ιδρύθηκε από τις αρχές του 19ου αιώνα ως κατώτερο με (4) τάξεις Α΄,Β΄,Γ΄,Δ΄.

Κτίστηκε το 1959 -1962. Το έτος 1958 είχε (22) μαθητές και το 1977 είχε (9) μαθητές. Καταργήθηκε το σχ. Έτος 1978-1979. Σήμερα (2009), φοιτούν από τους Μαχαιρούς (3) μαθητές στο σχολείο μας.

Δημοτικό Σχολείο Σαμωνά

Ιδρύθηκε στις 10 Οκτωβρίου 1932 ως μονοθέσιο.

          Το έτος 1953 είχε επτά μαθητές. Το 1934 παραδίδεται για χρήση το κτήριο του σχολείου, φιλοξένησε για χρόνια τα παιδιά από τον οικισμό της Χιλιομουδούς. Καταργήθηκε το 1999. Σήμερα (2009) από το χωριό δεν φοιτούν μαθητές στο σχολείο μας.

                             Δημοτικό σχολείο Χιλιομουδούς              

   Ιδρύθηκε την 1 Οκτωβρίου 1901 ως 1/θ και καταργήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 1905. Λειτούργησε ξανά στις 9 Σεπτεμβρίου 1915. Το 1935 οι κάτοικοι αγόρασαν ένα σπίτι από το Μανώλη Ανιτσάκη και μεταρρύθμισαν το σχολείο. Λειτούργησε μέχρι το 1945. Σήμερα (2009) από τον οικισμό φοιτά στο σχολείο μας (1) μαθητή.

Δημοτικό σχολείο Ραμνής24102

                Ιδρύθηκε στις 7 Οκτωβρίου 1899 ως 1/θ. Στις 4 Οκτωβρίου 1924 προήχθη σε 2/θ με 96 μαθητές, το έτος 1953 είχε 43 μαθητές.

                Το κτήριό του παραδόθηκε για χρήση το 1935. Καταργήθηκε το 1993. Σήμερα (2009) φοιτούν στο σχολείο μας (2) μαθητές.             

    Δημοτικό σχολείο Καρρών 

            Ιδρύθηκε στις 23 Οκτωβρίου 1929 ως 1/θ. Κτίστηκε το κτήριό του το έτος 1934.Το σχ. Έτος1953-1954 είχε 14 μαθητές. Καταργήθηκε το 1983. Σήμερα (2009) δε φοιτά στο σχολείο μας κανένας μαθητής από τις Καρρές.

 Το υλικό πάρθηκε από την ιστοσελίδα του σχολείου:http://neohorio-dimot.ucoz.com/publ/2 

Διαβάστε περισσότερα

2o Δημοτικό Σχολείο Αλεξανδρούπολης

Φωτογραφία του 1925

Φωτογραφία του 1925

Αντιγράφουμε από τα αρχεία του Σχολείου:

“Το σχολείον ιδρύθη κατά το έτος 1920 δια Βασιλικού Διατάγματος μετά την απελευθέρωσιν της πόλεως υπό του Ελληνικού Στρατού και εγκατάστασιν των Ελληνικών αρχών.

Δια την μέχρι του 1941 στέγασίν του εχρησιμοποιήθη παλαιά οικία, κτισθείσα κατά το 1870 επί της οδού Νικομηδείας, κειμένη εις την Βορειοανατολικήν περιοχήν της πόλεως, ανήκουσα εις το Δημόσιον, λιθόκτιστος, διώροφος εκ εξ (6) αιθουσών ακανονίστων και διαφόρου μεγέθους  εκάστη.

Το οίκημα τούτο χρησιμοποιούμενον καταχρηστικώς ως σχολείον μέχρι το 1941 ελλείψει παντός άλλου, παλαιόν, ανεπαρκές και ακατάλληλον, υπέστη σημαντικάς ζημίας υπό των Βουλγάρων  κατά την περίοδον της κατοχής, κατέστη επικινδύνως ετοιμόρροπον…”

Γυμναστικές επιδείξεις στο σχολείο

alex_-03

alex_04 (1)

alex_07

1-peripou-67

2-peripou-to-67

3-peripou-to-67

img_0004

946337_639296486101906_804021934_n

Γυμναστικές επιδείξεις στην αυλή του σχολείου στη δεκαετία του 1960

alex_02a

5-70-st

Και στη δεκαετία του 70

29-5-70-st (1)

img_0001

1974

img_0002

Μαθητές με τους δασκάλους τους

alex_01 (1)

ceb5ceb9cebacf8ccebdceb1-1969

Γιορτές και εθνικοί επέτειοι

28oktovri68

28η Οκτωβρίου 1967

28oktovri67b

28η Οκτωβρίου 1968 

Πρώτα φωτογραφία μπροστά στο σχολικό κτίριο με τις στολές της παρέλασης και μετά η παρέλαση

28-10-681

28-10-67e-taxi (2)

28-10-68-st-taxi (1)

alex_05

 

Σχολικές γιορτές

3-peripou-67

 

1974

 

Στην αποφοίτηση του 1974

(Το υλικό πάρθηκε από την ιστοσελίδα του σχολείου http://2dimalex.wordpress.com/category/%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%BF-%CE%BC%CE%B1%CF%83/%CE%B7-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85/)

Διαβάστε περισσότερα

Η ιστορία ενός κουδουνιού

DSC07671

 

Ένα κουδούνι αφηγείται την ιστορία του.

DSC07673

 

Το κουδούνι προέρχεται από το Γυμνάσιο των Γρεβενών και τώρα ανήκει στις Συλλογές του ΕΚΕΔΙΣΥ.

Διηγείται ο Χρήστος Κανούτας όχι μόνο για το κουδούνι αλλά και για τα δύσκολα μαθητικά χρόνια και τις «παιδαγωγικές «μεθόδους που χρησιμοποιούσαν κάποιοι δάσκαλοι!

 

Διαβάστε περισσότερα

Η ιστορία του δασκάλου Γεωργίου Κουτσούρη και της κ. Μαίρης Δαμουλιάνου

Εικόνα1

Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ  στους δασκάλους αυτούς που με αυταπάρνηση υπηρέτησαν σε δύσκολα χρόνια και χαλεπούς καιρούς. Ας είναι πρότυπο για εμάς τους νεότερους και φωτεινό παράδειγμα!

Ο Γεώργιος Κουτσούρης ήταν δάσκαλος στο χωριό Μεταξά Κοζάνης από το 1954-1959. Στην παρουσίαση αυτή θα δείτε τα χρόνια που υπηρέτησε στο χωριό αλλά και τις δυσκολίες  και τις χαρές του επαγγέλματος τα δύσκολα εκείνα χρόνια.

Ήταν ο πρώτος διορισμός του νέου, 25χρονου τότε δασκάλου που  ερχόταν από ένα άλλο χωριό, αυτό της Ελλοπίας της Στερεάς Ελλάδας. Και με πολύ πάθος και μεράκι ρίχτηκε στη δουλειά.

Εικόνα2

Ο κ. Κουτσούρης συνέβαλε στο χτίσιμο και τη δημιουργία ενός εξατάξιου δημοτικού σχολείου  με πολύ κόπο, όπως με πολύ κόπο και προσπάθεια γίνονται όλα τα ωραία πράγματα στην πατρίδα μας!

Εικόνα4

Και όχι μόνο αυτό. Στο χωριό από το 1956 άρχισε να λειτουργεί και νυχτερινό δημόσιο δημοτικό σχολείο για όσους δεν τα είχαν καταφέρει έως τότε.

Εικόνα5

Το 1958 φτάνει στο χωριό μια νέα δασκάλα, η Μαίρη Δαμουλιάνου, μετέπειτα σύζυγος του κ. Κουτσούρη, που δούλεψε κυρίως στην Αιανή με τον κ. Σιαμπανόπουλο.

 Η συγκεκριμένη παρουσίαση προβλήθηκε φέτος στο  αντάμωμα των Μεταξιωτών.

Ευχαριστούμε ιδιαίτερα την κόρη τους, κ. Βάλια Κουτσούρη, εκπαιδευτικό της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, που  μας παραχώρησε το υλικό αυτό.

 Δείτε την παρουσίαση ΕΔΩ

Διαβάστε περισσότερα

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση. Μόνον κατόποιν έγκρισης του ΕΚΕΔΙΣΥ( Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Διάσωσης Σχολικού Υλικού)